Ons meisje...een 'gendarmke'?

Ons meisje gaat heel graag naar de creche. Ziet ze haar verzorgster, dan begint ze al te lachen en te spartelen met haar beentjes. Het is voor ons mama's zo'n geruststelling dat ze er goed en graag is. Maar blijkbaar voelt ze zich er wel heel goed. Gisteren vertelde haar verzorgster dat Ella een klein 'gendarmke' aan het worden is. Hoor je dat als mama graag? Ik weet het niet. Het is in ieder geval heel goed dat ze voor zichzelf opkomt. We willen geen muurbloempje. Of bedoelde ze iets anders? Wat was er nu gebeurd in de creche? Haar verzorgster had een ander kindje onder 'zijn vijs' gegeven, waarbij ze haar stem verhief en met de vinger wees. En nu komt het...ons klein poepschuiverke was naast haar verzorgster komen zitten en deed haar na. Een ukkepukje van 1 jaar dat 'nenennenenenen' roept naar een kindje en met de vinger wijst. De reactie van haar verzorgster was: 'hela Ella, ik ben hier de chef he!' Maar dat verstond onze kleine meid niet. :-)