Te grote broekjes maken. Daar ken ik ondertussen alles van. Toch zijn de wonderen de wereld niet uit. Ik nam een Burda patroon uit de jaren stilletjes. Very eighties. En jawel, toen maakten ze de patronen precies nog 'op maat'. Het broekje past! Joepie. We zijn vandaag zo vrolijk. Zo vrolijk. Zo vrolijk ... En mijn Anneke zei voor de eerste keer zelfs: 'Dat is nu eens mooi!' Ja, ja, van je liefste verwacht je eerlijkheid. En die krijg ik :-)
Ik zou zeggen ...'zoek de 7 verschillen met de vorige versie!'
Geen opmerkingen :
Een reactie posten