Nog een kort reisje als tussendoortje

Midden augustus was het terug werken geblazen. En meteen volle gas. Blijkbaar was ik mijn rem vergeten installeren. Accidenten veroorzaakt? Toch een beetje: verjaardag van mijn liefste AB vergeten. Niet goed te praten. En de klok terugdraaien kan evenmin. Maar als wake up call kan het tellen. Gelukkig had mijn schatteke nog een reisje naar zee gepland. Van woensdagavond tot zondagavond. Aan zee. Niet ver van het strand. In schitterend gezelschap. En de zon die voor de laatste keer alles gaf dat ze in zich had met een hoogtepunt op donderdag (30°). Zoiets verwacht je niet meer in september. Resultaat: een mooi kleurtje en batterijen opgeladen! 

Ook ons meisje heeft geweldig genoten. De zee, het strand, ...het bevalt haar wel. En wat leert zo'n kleintje van 16 maanden aan zee, niet ver van Oostende? 'Kijk! Vliegtuig!' Jammer dat we bij ons niet zo vaak vliegtuigen zien, want Ella is er redelijk van onder de indruk. Ik was behoorlijk verrast toen ze het voor de eerste keer zei. 

Maar niet alleen haar woordenschat is toegenomen tijdens deze reis.  Ook haar stemvolume. Ja, ja...ze heeft haar stembanden ontdekt. Op de dijk riep ze naar iedereen die het wou horen 'daag'. En niet stilletjes. 200 meter verder kon men haar nog horen. Dat er uit zo' kleintje zo'n volume kan komen.  Behoorlijk indrukwekkend. Jawel, vanaf nu kennen ze Ella in Westende... :-)

Nog een nieuwtje: Ons meisje schrijft blijkbaar met een stylo. Tijdens onze grote vakantie hadden we haar al wat laten experimenteren met pastelkrijtjes en dat lukte aardig. Maar met een stylo gaat het dus even goed. Een ideaal 'stilhoudertje' voor op restaurant zo blijkt. Mijn volgend naaiprojectje zal een 'quietbook' worden... :-)

De afsluiter van ons mini-reisje was verrassend: blijkbaar was er een paardentocht op het strand. Tientallen paarden met kar passeerden onze neus. Ella wist niet waar eerst te kijken. En de paarden maar aanmoedigen. Geweldig om mee te maken.