Winterjas 'Against the wind' op z'n mama's Ka

Begin juli deed ik een stoffen-impulsaankoop tijdens onze vakantie in Westende.  Ik liet me leiden door de verkoopster en stond plots buiten met stoffen die ik nooit zelf zou kiezen. Stoffen en fournituren voor een winterjas voor ons meisje. 63€ was ik kwijt. Nog nooit gaf ik zoveel uit aan stoffen waarvan ik niet eens zeker was of ik ze wel mooi vond. Tja, dat heb je met impulsaankopen.

Natuurlijk moest ik er mee aan de slag gaan. Ik voelde me wat schuldig. Dus gingen we aan de slag. Niet meteen offcourse...uitstelgedrag...je kent het wel. 

Omdat ik geen zin had om een nieuw patroon over te tekenen en te knippen, gebruikte ik nog eens mijn aangepaste versie van de 'Against the wind'-jas uit Ottobre 1/2013. Maar 2 keer hetzelfde maken ligt nu ook niet meteen in mijn aard. Dus ging ik op zoek naar inspiratie op Pinterest. De details moesten het anders maken. En jawel, vrij snel wist ik dat ik de mouwen en de zakken anders zou doen.

Op de website van Hamburgerliebe zie ik wel vaker leuke dingen. En dat bloemetje op het kleedje sprak me al langer aan. Een bloemetje zou het worden. Maar geen tutorial. Damn. Dan maar zelf uitzoeken. Verschillende tutorials passeerden mijn scherm, maar uiteindelijk haalde ik voor de applicatie de mosterd bij...ik weet het niet meer.

Omdat 2 bloemzakjes teveel van het goeie zou zijn, combineerde ik de halve-cirkel zak (voor de zak links) met een zak in de zijnaad (voor de zak rechts).

Ottobre 1-2013, Against the wind, but different.

Volgens de verkoopster van de stoffenwinkel is de groene stof een soort katoen. Alleen twijfel ik of dit wel klopt: zo rafelen en geen kreukels. Ik deed de brandtest, maar ook dan werd ik niet veel wijzer: gele vlam en zwarte rook. Dorie...en ik zou zo graag weten of het katoen of polyester of iets anders is. Ooit hoop ik voldoende stoffenkennis te hebben om snel te kunnen zien uit welk materiaal een bepaalde stof is gemaakt. Ik betaalde 19,99€/m voor de groene stof en laat mij dat nu net iets teveel vinden voor een synthetisch stofje zonder print.

Een winterjas moet warm zijn. In de winkel raadde de verkoopster mij aan om wattine of H640 te gebruiken ofwel 6€/m of 14€/m. Mmmm....de keuze was snel gemaakt. Of het een goede keuze was, weet ik nog altijd niet. Wel weet ik dat die wattine heel dunnetjes wordt. Ik probeerde het eerst uit op een autogordelhoes. Na 1 week de hoes te hebben gebruikt, voelde ik de wattine al niet meer. Een tweede hoes maakte ik met een dubbele laag wattine. Na een maand behoudt die nog steeds zijn volume, maar ik vond een dubbele laag niet zo handig om te verwerken. Daarom werd de fleece boven gehaald. Ik naaide zowel op de buitenstof als op de voering fleece. Oh wat is fleece leuk om mee te werken. Niet dus. Schuiven dat dat doet. Zou het met mijn teflon-naaivoetje beter zijn gegaan? Wie weet, was die wattine uiteindelijk nog gemakkelijker... In ieder geval heeft ons meisje nu een heel warme jas. Dat het maar goed vriest deze winter of ik kan nog een ander jasje maken. 

Ik nam maatje 98 voor ons meid, maar voegde er geen naadtoeslag aan toe. Het beste meet je je patroon na met behulp van de maten van je kindje. Maar laat ons Ella een peuter zijn die niet altijd in de stemming is om opgemeten te worden. Onlangs lukte het dan toch. Uiteraard was het jasje dan net bijna klaar. Kijk, ik ga niet zagen. Ik heb nu toch haar maten. Alhoewel er een foutenmarge bijhoort. Stilstaan...heel moeilijk voor een kindje van 2 jaar. Opdat ik de cijfertjes niet zou vergeten, zet ik ze hier: binnenbeenwijdte: 26 cm; armlengte: 31 cm; taillewijdte: 53 cm en heupwijdte met pamper: 54 cm.

Voor de versteviging van de windvanger gebruikte ik vlieseline F220. Bij Veritas adviseerden ze me dit type. Kostprijs: 4,95€/m. In totaal heb ik 4 windvangers moeten maken vooraleer het goed zat. Is een windvanger moeilijk om te maken dan? Neen, absoluut niet. In tegendeel. Maar als je je baseert op verkeerde ritssluitingen...tja...dan kan het wel eens gebeuren dat je grondig mis bent. Te lang, te kort. Te breed. Enz. Verstrooid zijn, noemen ze dat. Maar kijk, het is in orde gekomen. 

Ik wou absoluut een mouw uit boordstof in de mouw zetten, zodat Ella het lekker warm heeft deze winter. Op internet vond ik geen tutorial, dus heb ik maar al mijn verstand bijeengeraapt en via trial and error een manier gevonden om de mouw uit een andere mouw te doen piepen. Hier liet ik de mouw uit boordstof er een paar cm uitkomen. De lengte van de mouw in boordstof is 14,5cm en ze is 7,5cm breed inclusief naadwaarde. Je hebt er maar 1 per mouw nodig. Ah ja. 

Om nooit meer te vergeten Mama Ka...hier een geheugensteuntje voor toekomstige projecten:

 - de mouwen van zowel de buitenstof als de voering worden via de onderkant van de jas naar buiten gebracht. De goede kant van de mouwen is naar binnen gekeerd.

- de goede kant van de boordstof leg je op de goede kant van de mouw van de buitenstof en stik je op 1 cm (bij dit model toch, omdat ik een mouwlengte wou van 31 cm) aan elkaar. Maw, de goede kanten liggen op elkaar. 

- daarna neem je de andere kant van de boordstof en ook daar naai je de goede kant van de boordstof op de goede kant van de voering

- daarna leg je de uiteinden van de mouwen met de goede kanten op elkaar en naai je ze vast

De foto zelf was scherp. Heel scherp, want met de reflexcamera van schoonpapa getrokken. Voor de eerste keer nam ik in photoshop een wegformaat en dit was blijkbaar het resultaat. Volgende keer maar terug anders doen, maar voor nu zal deze foto het moeten doen.